Datum: Zo 10 april 2016
Traject: Etappe 5: Dungense Brug – Bedafse Bergen – Uden: 26.5 km + 1,5 km
Topogids: Hertogenpad – Wandelen door natuurlijk Brabant, 2010
Lange-Afstandswandelpad Breda-Roermond 238 km
Wandeltijd: 09.00 – 14.53
Weer: wisselend bewolkt tot zonnig, 8-16° C
Stilte: 3/5
Geen Parijs-Roubaix voor de buis maar een gezonde dosis lentelucht. Volgens een grove schatting had ik 26 km voor de boeg en was ik aangewezen op OV, dus niet getalmd: om 9 uur vertrek ik vanop de parking aan de Dungense Brug (Zuid-Willemsvaart). Er moeten enkele verkeersaders gekruist en wat bruggen overgestoken en het is oppassen voor grote groepen wielertoeristen op het fietspad. Wanneer ik op de oever van de Aa de zon tegemoet loop, is de drukte verdwenen. De rivier is hier kunstmatig rechtgetrokken en in het landschap zijn grote infrastructuurwerken bezig; op de oever wat vissers, vroege joggers en mensen die de hond uitlaten. In een weinig opwindend landschap passeer ik het landelijke Berlicum en nog meer wegenwerken aan de Zuid-Willemsvaart.

Makes path finding difficult
Ik volg een lang weidepad naast een drukke verkeersweg tussen vaart en Aa. Wat later opnieuw de oever van de Aa. Het levert wel mooie plaatjes op van weerspiegelingen in het water. Talrijke zang- en watervogels fleuren de boel verder op.
Een eerste accent op deze tocht is de kastelruïne van Seldensate. “Landhuizen en kastelen waren voor de gegoede stedelingen eeuwenlang een plek om de stad, met zijn ziekten en rioolstank, te ontvluchten.” Mooier is het kasteeldomein enkele kilometers verder: het Kasteel Heeswijk. Het kasteel speelde in de historie meerdere keren een belangrijke rol. Zo zat Prins Maurits er van 1601 tot 1603, om de belegering van ‘s-Hertogenbosch voor te bereiden. Ook zonnekoning Lodewijk XIV en Napoleons generaal Pichegru namen er hun intrek. Dit mooie domein trekt heel wat dagjesmensen, zo te zien.
Mijn pad voert de velden in (een ooievaar vliegt laag voorbij), kruist de rivier de Leigraaf en volgt dan de rand van een eerste bos dat deel uitmaakt van de Heeswijkse Bossen. Op een bankje hou ik na 2 uur lopen een eerste pauze. Een uurtje later steek ik in café Stanserhorn de voeten onder tafel. Bij een verrassend lekkere koffie mag je zonder probleem je picknick aanspreken. Door landbouwgebied (asperges) gaat het verder richting Dinthersche Heide (beetje rommelig dennenbos). Aan de intussen staalblauwe hemel trekken zweefvliegtuigen mijn aandacht en een bankje komt precies van pas.
Niet veel later loop ik de Bedafse Bergen in, een bijzonder wandelgebied met eeuwenoude stuifduinen, ontstaan door het al te enthousiast plaggen van boeren die vanaf de twaalfde eeuw hier hun vee lieten grazen. LAW 13 slingert over het aloude karrenspoor naar ‘s-Hertogenbosch door dit smalle duinengebied met links een vlakte met grote grazers en rechts de hoge zandduinen die een ideaal speelterrein vormen voor de gezinnen van het nabije Uden. Vergeleken met de Loonse en Drunense Duinen eerder op het Hertogenpad is dit maar klein bier; mij herinnert het aan de Konijnenberg in Bouwel en andere zandheuvels van de Kempische heuvelrug; alleen zijn de duinen hier wat hoger. Geologisch interessant hier is ook de zogenaamde Peelrandbreuk. Zelf heb ik er niets van gezien. Een mooi knotwilgenstraatje leidt me noordwaarts richting Nistelrode tot ik een fietspaadje rechtsaf volg, recht naar het ecoduct over de A50: einde van mijn huidig LAW-traject.
Vanaf hier is het even zoeken. De verkeersweg beneden langs de A50 kan ik niet bereiken wegens een hoog hek. Dan maar een ommetje (zie kaart) om alsnog die verkeersweg te bereiken (bushalte Sonhofweg) en even verder de brug over de snelweg. Na zo’n 2 km ligt links het grote Bernhoven ziekenhuis Uden met bushalte. Ik heb geluk: na exact 1 minuut komt bus 305 (richting Eindhoven) aangereden. Er is een bus om het uur. Mijn splinternieuwe (slechts 2 ritten) ‘anonieme OV-chipkaart’, opgeladen met 20€, blijkt te weinig saldo te bevatten! Blijkbaar heb ik de laatste keer niet uitgecheckt bij het uitstappen! Dan maar een dagkaartje (6€) gekocht zodat ik aan busstation Veghel (spreek uit Vechel) vrijwel onmiddellijk kan overstappen op bus 158 richting Den Bosch. Uitstappen halte Berlicum, Hasseltsedijk.
Van hieruit stap je nog 1,5 km tot Dungense Brug maar het zou zonde zijn om eetcafé De Fuik links te laten liggen. Het café heeft een zonnig terras, vriendelijke bediening en zeer democratische prijzen. Ik geniet er van een heerlijk palingbroodje (6€ of de prijs van een buskaartje). Achteraf bekeken was ik op de vorige etappe beter tot hier gestapt. Het is van hier slechts 5 minuten stappen tot eerder vermelde brug over de Aa en het café is volgens mij voor wandelaars een beter adres dan Eeterij Dungense Brug. Bovendien bereikbaar met bus 158 vanaf het centraal station van Den Bosch. Of er parkeergelegenheid is, kan ik niet met zekerheid zeggen.
Daarmee zit de 5de etappe er op: grotendeels een overgangsetappe maar met toch voldoende afwisseling om niet saai te worden. Het lentegevoel onderweg deed de rest. Ook de volgende 2 etappes zullen ‘kilometerlastig’ zijn en wat OV-(openbaar vervoer) puzzelwerk vereisen.
Interesting account Guido, and some lovely photos of the waterways. That’s quite a distance you accomplished!
Sometimes you just don’t have a choice; you ‘ll find out soon enough 🙂