Datum: do 24 november 2016
Traject: Etappe 7: Odiliapeel – Stippelberg : 25,5 km
Topogids: Hertogenpad – Wandelen door natuurlijk Brabant, 2010
Lange-Afstandswandelpad Breda-Roermond 238 km
Wandeltijd: 9.40 – 15.45
Weer: hoge bewolking, zonnig, 10°C, koude oostenwind
Stilte: 4/5
G. nabij Huize Padua in Handel
145 km van de 238 gelopen: ik ben over de helft; nog 5 etappes tot Roermond :-). De tocht van vandaag valt mits enige moeite met het O.V. te organiseren maar had ik wandelmakker G. niet bereid gevonden, had ik het traject tussen eind- en startpunt met de fiets afgelegd. Nu konden we één wagen parkeren aan de Boswachterij (Stippelberg 1, De Rips) en samen verder rijden naar de kerk van Odiliapeel, startpunt voor vandaag.
De Schoapewassers van Odiliapeel
De temperatuur valt best nog mee; het is de koude oostenwind die ons verplicht tot windjack, muts en handschoenen. Naarmate de dag vordert, gaat de zon meer en meer schijnen. De eerste helft van deze lange tocht verloopt afwisselend door bos en saai boerenland waar de wind vrij spel heeft. Veel verharde weg ook. We trekken ons op aan een lawaaierige groep spreeuwen nabij een hoeve en een verrassende vergadering van 5-6 buizerds op een leeg maïsveld.
Een mooie visvijver en een klein heide- en bosgebiedje (Voskuilenheuvel) met een gereconstrueerde schaapsstal geven de burger hoop.
We maken een grote boog rond het dorpje Venhorst en lopen landelijk naar het domein Huize Padua, een psychiatrisch ziekenhuis. Grote oude bomen sieren het verzorgde domein waar we langs een kleine veestapel, werkplaatsen en vergaderruimtes lopen. Aan de overkant van de baan naar Handel volgen we de groene oever van een helder beekje. Veel zangvogels rondom en ook hier een buizerd die gepest wordt door twee kraaien. Wat verder passeren we dan ook het mooie natuurcentrum De Specht, helaas gesloten.
Het plaatsje Handel dat in het voorjaar hele drommen bedevaarders lokt, ligt er nu verlaten bij. Alle café’s blijken gesloten zodat we ons wat opwarmen in de speciale kapel voor O.L.V. van Handel. Teleurgesteld stappen we verder – toch zonde dat er echt niks open is en het is te koud op een bankje in het dorp. Gelukkig vinden we even verder aan recreatievijver De Rooije Plas (even buiten parcours) een bank aan het water, uit de wind en in het zonnetje. We zijn halverwege en laten de boterhammen smaken.
Een lange rechte baan brengt ons naar de drukke N272 die we eventjes moeten volgen maar dan buigen we schuinrechts af naar het landgoed Cleefswit. De bossen zijn aangeplant met vooral grove den, Amerikaanse eik en beuk; we krijgen er zelfs geen konijn te zien, hoogstens een eekhoorn. Na het bos dient opnieuw landbouwgebied overgestoken via de kaarsrechte Sijpse Weg, later Fazantweg. Nederland heeft zijn ruimtelijke ordening dan wel mooi voor mekaar, vaak resulteert dat in saaie rechthoeken en ellenlange rechte lijnen.
Maar dan komen we in het gebied Stippelberg, het grootste bosgebied van Brabant; hier mag binnen welomschreven rechte lijnen de natuur zijn gang gaan; er is ruimte gemaakt voor georganiseerde chaos 🙂 Alle gekheid op een stokje: voor ons was dit het mooiste stuk natuur van de dag. Bos en heide, slingerende bospaadjes, wroetsporen van everzwijnen, verrassende doorkijkjes, stuifduinen, niveauverschillen (de Peelrandbreuk loopt los door het bos) en absolute eenzaamheid: ik zou liever niet alleen door dit bos lopen, je moest maar eens een achillespees afscheuren (!).
De doortocht tot aan de parking tegenover het Boswachtershuis duurt ook lekker lang en het bos loopt aan de overkant van de drukke baan gewoon verder Maar dat is voor volgende keer. Een infobord met gratis folders maakt reklame voor plaatselijke wandelingen. Ik geef met plezier het webadres even door – blij dat ik de stichting Natuurmonumenten door die folder heb leren kennen! Je vindt ook 2 uitgestippelde wandelingen op die pagina. Wij zijn intussen content dat we gearriveerd zijn; de spieren kraken als we instappen.
Op de terugweg naar Odiliapeel stoppen we in Herberg D’n Brabander in Elsendorp waar we vriendelijk ontvangen worden en voortreffelijk bediend. Later op de snelweg naar Eindhoven sukkelen we van de ene file in de andere zodat we er meer dan 2 uur over doen om thuis te geraken. Ik kijk alvast uit naar de volgende etappe op weg naar het zuiden (zie kaart onderaan). Tot slot link ik nog graag naar een andere blog met veel achtergrondinfo over de tocht van vandaag.
Amai Guido..25 km dan ben je wel heel vroeg vertrokken , is een grote afstand voor dit seizoen…maar ik kan het wel begrijpen , je rijd niet zover om 10 km te wandelen , doen wij ook niet ..mooie foto’s trouwens ! grts !
Bedankt, Leen
En toch nog altijd een behoorlijke afstand!
Ja, deze keer zijn we vroeger gestart 🙂 De volgende etappe is een stuk korter en dat is ook goed zo.