GR 571 Gouvy – Verleumont

Datum: vr 6 april 2018
Etappe 6 Gouvy – Verleumont  – 22 km;  382m ↑ &  354m ↓(Basecamp)
Topogids GR 571 Vallées des Légendes: Amblève, Salm et Lienne (2006)
Wandeltijd: 11.30 – 16.45
Weer: zon, strakke ooster, 5°-13°C
Stilte:  5/5

Heerlijke ontmoeting

Het is lang geleden dat we op GR 571 onderweg waren. De afstand naar Gouvy, aan de grens met Luxemburg, is daar niet vreemd aan. De tocht zal me €30 aan benzine kosten, toch een pak meer dan met O.V. – Het voordeel is dat we onderweg (station Angleur) Denzil kunnen oppikken. Denzil volg ik al een tijdje op zijn blog Discovering Belgium, een Engelstalige blog waarin hij voor expats de roem zingt van de mooie plekjes in ons land. We kennen mekaar alleen van Internet en het is dus onze allereerste ontmoeting. Denzil is net als wij met O.V. tot in Gouvy geraakt maar zat daar ook vast omdat de streek waar we gaan doortrekken, niet door O.V. bediend wordt. Een link naar zijn verslag vind je onderaan. De tocht naar Verleumont waar we auto nr 1 parkeren, lijkt al pratend een stuk korter. Het ons bekende café Chez Franck aan het station van Gouvy is helaas gesloten maar we kunnen terecht in de bakkerij aan de spoorwegovergang voor een overheerlijke koffie.

Na de koffie klaar voor de start

Net over de spoorwegovergang begeleidt ons GR 57 een eindje omdat onze route hertekend is en nu door het dorpje Gouvy loopt. In een weide boog lopen we door open veld naar de N827. Onder een staalblauwe hemel met wall-to-wall sunshine is het genieten van de mooie vergezichten; de strakke wind waait bovendien in de rug.

Dan duiken we de bossen in. Vrij vlug spotten we een koppel reeën dat zich gewillig laat fotograferen. Een vos vlucht vanuit een weide naar de bosrand.

Uit het bos steken we een provinciale weg over en vinden een rustbank met panoramisch zicht op het dorpje Courtil: tijd voor de picknick.

Dan volgt een dalende veldweg tot aan de rand van het woud. Wat later komen we aan de draadafsperring van een voormalige Nato-basis. We passeren de hoofdingang en volgen de draad rond het domein, steeds klimmend op een steeds meer aan flarden gereden boswegel.

Er dienen flink wat beekjes overgestoken, soms over takken, soms over wankele bruggetjes. We naderen het hoogste punt van de tocht (563m) op de Fagne de Gayet. Van hieruit hebben we weer prachtige vergezichten. In de poeltjes van het hoogveen wacht de kikkerdril op warmere temperaturen.

Fagne de Gayet

Uitzicht vanop het veen

Al dalend passeren we enkele vennetjes met opvallend blauw water en dan bereiken we het gehuchtje Langlire dat we door open veld achter ons laten. Aan de bosrand passeren we weer zo’n beekje met bruinzwart veenwater. Hier zou ooit goud gedolven zijn maar tegenwoordig zou je hier voor 1 g goud 1 ton grind moeten zeven! Aan de overkant zetten we ons op enkele afgezaagde boomstammen (dennenhars aan de broek!) en houden een tweede picknickpauze. Even verder kruisen we over een struise stenen brug – de pont de Bièvre – de ruisseau de Bihain.

Op zoek naar goud

Aan de rand van het bos, ter hoogte van Ottré, volgen we een dalende veldweg met weids zicht op enkele worstvormige heuvelbulten in de vallei onder ons. Ze liggen allemaal netjes in dezelfde richting geschikt. De oude stenen kruisen die we hier zouden moeten aantreffen, ontsnappen helemaal aan onze aandacht, dorstig als we zijn. De hoop is groot als we Hébronval binnenstappen en op zoek gaan naar hotel-brasserie Val d’Hébron. We vinden deze aan het mooie kerkje maar helaas is de zaak gesloten 😦 Dan maar de laatste druppel uit de drankfles geperst en terug naar de GR.

Hébronval

Een dalende veldweg geeft uitzicht op de steile beboste flank van de Colline de Collanhan, één van die bulten van daarnet. Opnieuw kiest een vos voor de veilige bosrand. Beneden in dit prachtige gebied liggen de bronnen van de Lienne. Via een houten bruggetje kruisen we het snelstromende beekje dat hier uit bronnen en vijvertjes geboren wordt en meanderend een weg zoekt door de vallei.

De vos is ginder verdwenen

De jonge Lienne

Aan de overkant beklimmen we de steile helling tussen manshoge bremstruiken tot het pad een heus panoramapad wordt met links zicht op de diep ingesneden vallei en rechts op de rotsige helling. Knorrige eiken dragen een jasje van groen mos en filteren het zonlicht. Wat een paradijs!

We zien citroenvlinders, een dagpauwoog en tellen veel zangvogels. En wie zit daar aan de rand in het gras? Een sympathieke man met verf- en waterpotten die net aan de overkant van het dal enkele ‘biches’ gespot heeft. Het is onze eerste ontmoeting met een ‘baliseur’. Zijn job bestaat erin de witrode GR-tekens geel-rood te overschilderen, net op het traject dat wij vandaag lopen. We bedanken hem oprecht voor zijn werk en dat doet hem zichtbaar deugd.

Even verder naderen we reeds de eerste huizen van Verleumont. We verlaten de GR en rijden terug naar het station van Gouvy voor auto 2. Dorstig als we zijn, geven we Manhay in in de GPS en via Houffalize worden we over de Baraque de Fraiture naar het gezellige café gestuurd waar we vorige keer met Luc en Majella (GR 15) onze dorst hebben kunnen lessen. Ik heb zo’n voorgevoel dat we hier nog terugkomen. Van daar rijden we terug naar het station van Angleur, nemen afscheid van Denzil en zetten onze weg naar de Kempen voort. Bij mijn wandelmaatjes word ik nog eens getrakteerd op een lekker avondmaal. Een mooie wandeldag neemt zijn einde.

Mijn Track                                                 Mijn Foto-album

Verslag Denzil