SHS: Blankenrath – Buch

Vr 10 mei 2024
Etappe 19 Hanosiusmühle (Blankenrath) – Ruïne Balduinseck
Afstand: 16,4 km (483↑ HM & 523↓HM)
Website: http://www.saar-hunsrueck-steig.de
Groep: An, Georges, Liliane, Guido
Wandeltijd: 10.00 – 16.26
Weer: zonnig, 8-20°C
Stilte: 4/5

Hängeseilbrücke Mörsdorf

Nu ik weer thuis ben van onze wandelvierdaagse, valt me enorm op in wat voor drukte en kabaal ons dagelijks leven zich afspeelt. Unglaublich!! Maar eerst nog wat herinneringen aan de stilte van de natuur.

We zijn relatief vroeg op pad want we zouden voor verrassingen kunnen staan vandaag. Door het bos klimmen we gestaag naar een enorm zonnepanelenpark. In deze grijze woestenij zorgt enkel het gele barbarakruid voor wat kleur. Door bos en weides stappen we steeds hoger over gras- en grindpaden tot een Nederlandse nummerplaat bij een hoogzit onze aandacht trekt. We worden vrolijk begroet door de twee timmerende jagers die dit wildgebied gepacht hebben. Minder steil nu volgen we een graspad langs goudgele koolzaadvelden tot bij een verkeersweg die druk gebruik wordt door motards. Een infobord wijst op de aanwezigheid van een Romeinse nederzetting. Het uitzicht over de Moezelstreek en de achterliggende Eifelbergen is fenomenaal.

Bij een schuilhut passeren we nog een Romeinse graftuin voor we een volgende verkeersweg oversteken en door glooiende akkers met wintertarwe afdalen met zicht op het schilderachtige dorp Mittelstrimmig.

Mittelstrimmig

Altstrimmig

Verder omlaag komen we in het bos bij de grilhut van Altstrimmig, een ideale picknickplek in de schaduw en de koelte van de beek. Een grote amfibieënpoel zorgt voor verdere afkoeling.

Na de picknick volgen we de Bildbach verder naar beneden. Bosarbeiders zijn ons gelukkig voorgegaan want ontelbaar zijn de bomen die over het pad gevallen zijn. In een zonnige bocht zijn twee dorpsjongens met een netje hagedissen aan het vangen. Om de bocht trappen we bijna op een hazelworm waar ik nog net een onscherpe foto kan van maken. Helemaal beneden in de kloof stroomt de Bildbach in de Mörsdorfer Bach. We komen er de eerste wandelaars van de dag tegen (Traumschleife Layensteig Strimmiger Berg, ook officieel ‘gesperrt’) en informeren naar toekomstige hindernissen. Modder en omgevallen bomen worden gemeld maar je kan er doorheen.

Met de Mörsdorfer Bach onder ons klimmen we geleidelijk mee naar boven. We spreken af dat wie het eerst de Geierlaybrücke (hangbrug van Mörsdorf: zie vorig jaar) te zien krijgt, straks een rondje betaalt. Hoog boven de Fettsmühle (in Nederlands bezit) lassen we op een wandelbank een pauze in: het is inmiddels behoorlijk warm geworden.

Met zicht op de hangbrug komen we meer en meer dagjestoeristen tegen, sommigen op ‘sneakers’ – geen evidentie op de modderige paden. Plots, beneden bij de beek, rien ne va plus: de Steig is volledig versperd. Geen enkele omgevallen boom is weggeruimd. We worden aangemaand helemaal naar boven te klimmen tot net onder de hangbrug; daarbij kijkt ons brutaal een vuistgrote pad toe vanaf zijn balkon. Deze steile klim zat niet in de planning. Boven op de hangbrug lijkt het minder druk te zijn dan toen wij er vorig jaar overgingen.

Eenmaal onder de hangbrug door weten we niet zo goed hoe we terug op de Steig moeten komen. Een sympathiek wandelkoppel uit Anderlecht met 2 honden toont hoe het moet: gewoon door de versperring en burgerlijk ongehoorzaam. Ze zijn een stuk sneller dan wij en we verliezen ze voorbij een bocht en een wegsplitsing uit het oog. Op mijn wandelapp stippel ik dan maar een route uit die ons een stuk verder terug op de ‘steig’ moet brengen. Dat blijkt een goede keuze te zijn, bevestigen wat later ook de officiële bordjes.

Gewone vogelmelk

We zijn gewaarschuwd

Terug beneden bij de beek ontmoeten we nog regelmatig andere wandelgroepjes. Het pad lijkt in orde tot plots bij de samensmelting met de Sosberger Bach een nieuwe reeks omgevallen bomen de weg verspert. Onze Brusselse vrienden proberen nabij een rotsspelonk al een tijdje tevergeefs een doorgang te vinden. Op de glibberige helling naar de beek gaat Georges twee keer onderuit maar met vereende krachten raken we doorheen de obstakels: stokken en rugzakken worden in ketting doorgegeven door het gebladerte. Een avontuurlijk vrouwengroepje dat door ons werd opgehouden, heeft hoger op de helling een alternatieve en riskantere doorgang gevonden.

We zijn intussen op het parcours van de Masdascher Burgherrenweg (Traumschleife) en weten dat we nog een geweldige puist moeten overwinnen: de Burgberg, een goeie honderd meter recht naar boven. Bij een rustbank worden we voorbijgestoken door het vrouwenteam. Als we ze opnieuw inhalen bij een hoger gelegen uitzichtpunt, blijken ze weinig interesse te hebben voor het uitzicht zodat ze weer een voorsprong nemen. Nog steeds klimmend bereiken we hooiweides en boomgaarden boven op de berg. Ik verwijder een teek op de binnenkant van mijn bovenarm; hopelijk geen besmette.

Op de Burgberg

Kaspermühle

Ruine Balduinseck

Terug beneden boven de Mörsdorfer Bach verkent onze Brusselse vriend de Caspermühle. Zoeken ze een bivakplaats? Het laatste stukje verloopt heel feeëriek langs en over de intussen brede beek. Een Duits koppel vraagt hoe ons wandelstuk erbij ligt en informeert ons dat de andere kant (ons parcours van morgen) ‘unpassierbar’ is. Een wandeltunnel langs de beek brengt ons onder de verkeersweg door tot bij de burchtruïne Balduinseck (jawel, van diezelfde roemruchte bisschop Balduin aan de Lahn). We zijn behoorlijk moe allemaal en niet geneigd de trap naar de ruïne te nemen. De Brusselse vrienden trekken nog verder en zullen ons laat op de avond telefonisch over de toestand van het pad informeren.

Het pad kende weer veel afwisseling vandaag: van golvende velden en weides met bermbloemen tot diepe, natte beekdalen en steile rotsbeklimmingen, alles doorspekt met de nodige hindernissen en onverwachte hoogtemeters. Dat alles bij een ideaal wandelweertje. Benieuwd naar morgen.

Outdooractive                     Mijn Fotoalbum                        Album Georges