Do 9 mei 2024
Etappe 18B Altlay Nord – Hanosiusmühle (Blankenrath)
Afstand: 15,7 km (↑ 487HM & ↓ 375 HM)
Website: http://www.saar-hunsrueck-steig.de
Groep: An, Georges, Liliane, Guido
Wandeltijd: 10.41 – 16.08
Weer: zon en wolken, 7-18°C
Stilte: 5/5
Oversteek van de Peterswaldbach
Gisteren zijn we toegekomen in Hotel Waldesruh (Gammelshausen/Hollnich) nadat we op de heenweg een bezoek brachten aan het schilderachtige Eifeldorpje Monreal en na een tussenstop met wandeling langs de Moezel in Treis-Karden. Na het ontbijt vandaag zijn we gestopt bij bakkerij Jung in het nabije Kastellaun voor belegde broodjes; dat zullen we elke dag doen tijdens deze wandelvierdaagse op de Saar-Hunsrück-Steig (SHS).
In de tuin van ons hotel
Vervolgens gaan we één auto afzetten op de parking van de vroegere Hanosiusklinik in Blankenrath, nu een privé-instelling. Je komt er een beetje moeizaam via de smalle Mühlenweg (deels onverhard). Dan rijden we naar Altlay waar we beneden in het dal bij de Bleesmühle (watermolen op de Altlayer Bach) terug aanpikken op de route.
-
- Op naar de Bleesmühle
-
- Peterswaldkapel
We zijn voorbereid op een etappe met flink wat klimkilometers. De weersomstandigheden zijn perfect: de zon schijnt maar de ochtendkoelte in het bos maakt het klimmen aangenaam. Het stuk naar de bedevaartkapel Peterswald is best steil en vanop de banken bij de preekstoel hijgen we al even uit. We klimmen boven het bos uit langs glooiende weides en genieten van de zon en het uitzicht. Gelukkige koeien op de alm. Het voelt heerlijk vertrouwd om weer op de Steig te zijn. Op een hoogte van goed 400 m kruisen we een verkeersweg en dalen door natte hooiweides terug af naar de bosrand.
Terwijl we alsmaar verder dalen doorheen goudgele bremstruiken en langs oude mijngangen waar leisteen werd gedolven, wordt het pad steeds drassiger. Op het laagste punt van het bosdal verspert een gezwollen Peterswaldbach de doorgang. Er is geen brug of boomstam voorzien. Even proberen hoe diep het water is … Neen, de schoenen moeten uit en we waden één voor één voorzichtig naar de overkant. Avontuurlijk, toch! Nog nooit moeten doen. Wat verder ligt wel een bruggetje over een andere beek (Hühnenbach) die we dadelijk naar boven zullen volgen. Maar eerst picknicken nabij een volgende leisteengrot.
Het gaat nu gestaag omhoog (van 207 naar uiteindelijk 465 m). Onderweg op een hoge weide spotten we een vos die volgens de ene een ree is, volgens de andere een koe.
Langs de rand van het dorpje Schauren gaat het verder omhoog naar de B421 die we langs de rand even volgen en dan kruisen. Bij een bosrand is de route versperd met plastic lint. Een omleiding is niet voorzien maar met de kaart is die makkelijk zelf te vinden. Toch besluiten we om de ‘Sperrung’ te negeren en eerst langs, dan door het beukenbos onze weg te vervolgen. De daaropvolgende weide is heel erg nat. Zou dat de reden geweest zijn? Of misschien toch zaagwerken in het bos maar niet op een feestdag?
Enfin, in dalende lijn bereiken we een Mariagrot waar we een rustpauze inlassen. Hier ontmoeten we de eerste (lokale) wandelaars van de dag.
-
- Mariagrot
-
- Blankenrath
We volgen dan de kruisweg die naar Blankenrath leidt. Een horecazaak ware welkom maar we vinden ze niet meteen en wandelen dan maar langs de dorpsvijver naar de Mühlenweg. Onze 2 dames volgen deze tot de parking terwijl de heren een nieuwe wegversperring negeren en over de bergkam door gemengd woud dezelfde bestemming kiezen. Wij zullen iets later aankomen. Geen spoor van gevaar gezien.
Aankomst aan de Hanosiusmühle
Rond 17.00 genieten we op het terras van ons hotel van een groot glas Weizen of twee. Een briefing dient zich aan: op de website van de Hunsrücksteig blijken de etappes van de komende dagen allemaal ‘gesperrt’ te zijn omwille van de plotse sneeuwval in april. Bomen zijn omvergevallen, grondverschuivingen en dies meer. Wat doen we morgen??? De etappe schrappen en uitstellen? Tegen 19 u gaan we proper gewassen aan tafel. Alea iacta est: we blijven bij onze plannen!
Outdooractive Mijn fotoalbum Album Georges
guidowke's wandelblog 