GR 512 Boutersem – Horst

Datum: Do 29 december 2016
Etappe Vertrijk Station – Kasteel van Horst, 21 km
Topogids Steek-GR Hageland, Wandelen in Vlaams-Brabant
Wandeltijd: 10.05 – 14.45
Weer: mistig, windstil, -1° C
Stilte: 3/5

En toen kwam de zon er even door 🙂

Het is buiten mistig en koud, de laatste dag van het jaar, prachtige muziek op Radio 2 en een glas vinho verde in de buurt. Ideale omstandigheden om mijn laatste wandelverslag van 2016 te schrijven. Aan alle lezers langs deze weg een gezond, sportief en voorspoedig 2017 gewenst 🙂

Station van Leuven

Ik ben van Aarschot via Leuven (overstap met bijzonder slechte koffie in The Coffee Club, fair trade of niet) naar het mistig bevroren stationnetje van Vertrijk gespoord. Van het dorp had ik nog nooit gehoord. Zo’n 300 m terug langs het spoor stoot ik op de tekens van GR 512. Van deze GR die Diest met Geraardsbergen verbindt, bestaat al lang geen topogids meer maar dat betekent niet dat de bewegwijzering onderweg niet up-to-date en bijzonder verzorgd zou zijn, waarvoor dank aan de vrijwilligers. [Intussen is er een splinternieuwe gids met heel wat foto’s van ondergetekende]

Onder het spoor door loop ik Boutersem binnen en via rustige straten en steegjes loop ik de bebouwde kom uit. De zichtbaarheid in de velden bedraagt hooguit zo’n 50 meter en na wat bosjes passeer ik de kapel van O.L.V.-van-Sterreborne. Betonwegen wisselen af met kassei- en veldwegeltjes tot aan het Piekeskapelleke (gehucht Malendries), bij mooi weer beslist een fijne picknickplaats.

Piekeskapelleke, Marendries

Nu waait een bitterkoude bries en verhindert de dichte mist een blik op de ongetwijfeld glooiende omgeving. Op de achtergrond het geluid van de E40 dat bij deze weersomstandigheden bijzonder ver doordringt.

Kasseiweggetje in de mist

Ik klim langs een hoeve naar een bos en volg de bosweg terwijl de witberijpte boomtoppen stilaan zon beginnen te vangen. Het dalend pad wordt een holle weg die me uiteindelijk naar Brakemdreef voert, een private kasseiweg die langs het kasteel van Brakem voert. De zon breekt nu echt door en de mooie bomendreef herbergt ontelbare zangvogels.

Brakem kasteel

Op de baan Lubbeek-Binkom gaat het even naar rechts om dan resoluut richting beboste heuvelkam af te buigen. Voor mij een schitterend zicht op de zilveren bomen (zie eerste foto), rechts in de wei een buizerd en wat verder een fazant.

Buizerd met fanzant

Een steil pad voert naar het Calvariekruis op de heuveltop; de groenbemoste beelden hebben witte rijmdraden over hun gezicht lopen en voor de rest is het hier muisstil en eenzaam.

De even steile afdaling brengt me naar een woonwijk en van daar naar een natuurgebiedje met klappoortjes. Een avontuurlijk paadje klimt tussen heggen en schapenweides naar een doorkijkje met rustbank. Pal in de zon en met zicht op de kerktoren van Lubbeek in de verte. Ideale plek voor mijn picknick. Vanaf hier begint, wat mij betreft, het mooiste stuk van deze etappe.

Zicht vanop mijn bankje

Ik geniet van het uitzicht en de zon en daal langs doornhagen verder af tot in een gehuchtje om daar de baan te volgen tot aan het kasteel van Gemp. Hier beneden toveren zon en water (kasteelvijver en een grote vijver langs de Molenbeek) een feërieke atmosfeer. Let op bij het oversteken van de N2 want geen automobilist haalt hier voor de wandelaar even de voet van het gas.

Kasteel van Gemp

Vrij onverwacht bereik je de Gempemolen, een idyllische plek waar je normaliter terecht kunt voor lekker eten of een drankje maar nu niet. Op zich vind ik dat niet zo erg want ik ben er bij een vorige gelegenheid niet bepaald vriendelijk ontvangen. Het wandelpad langs de beek ligt er uitermate zompig bij; je kunt niet anders dan doorheen de diepe plassen van het moeras en het heeft niet eens geregend. Via een vlonderpad kom je hogerop in een mooi straatje dat wat verder uitgeeft op een droger pad naar de molen; wellicht volg je beter dat pad vanaf de molen.

Van ginder kom ik

Ergens hiervoor ben ik door een nat natuurgebied gelopen (De Spicht) met overal watervogels maar ik herinner me niet precies waar dat was.

in de Spicht

Ik steek nu een grote baan over en klim uit de beekdalen naar hoger gelegen velden van Sint-Pieters-Rode. Voor de eerste keer vandaag kom ik andere wandelaars tegen, wellicht vertrokken aan het kasteel van Horst dat nu niet ver meer is. Op het hoogste punt maak ik een praatje met een koppel dat me tegemoet komt. Zij gaan in de richting van de zon, ik in de richting van de dichte mist die komt opzetten uit de vijvers rond het kasteel. Als ik afdaal naar het kasteel is van de mooie veldkapel die ik hier weet, niets meer te zien.

Kasteel van Horst

In het Wagenhuis (gesloten op dinsdag) geniet ik van een veel te dure trappist van Westmalle (€4,50 zonder iets erbij) en spoed me naar de bushalte zo’n 600 m verder in het dorp. De bus is uiteraard net weg, de volgende over een uur! Het is ongezellig koud. Duim omhoog en jawel hoor, de eerste auto stopt en rijdt naar de markt van Aarschot. Van daar is het nog 10 minuten lopen tot aan het station.

Een hele toffe etappe die goesting geeft om volgende keer van Vertrijk naar Sint-Joris-Weert te stappen, los door het Meerdaalwoud.

Mijn Track                           Foto-album