Borgloon – Tongeren via Heks

Datum: wo 22 november 2017
Etappe Borgloon – Tongeren, 22 km
Topogids: Streek-GR Haspengouw (kaart) & GR 128
Wandeltijd: 9.45 – 14.45
Weer: zonnig, wind, 13°C
Stilte: 4/5

Vergezichten

Op fazantenjacht bij de Gallo-Romeinen

Geef me een hoofdletter, Walter!

Na mijn eerdere tocht van Alken naar St-Truiden kies ik er vandaag voor om van Borgloon naar Tongeren te stappen. Dat kan op 2 manieren volgens de wandelkaart en ik kies de zuidelijke route. Bovendien wil ik graag nog eens alleen op stap en om uit te waaien is vandaag de ideale dag van de week. Zon en wind. Op het marktplein van Borgloon drink ik eerst een koffie, steek dan het plein over en loop van de kerk naar de plek waar ooit de burcht van de Heren van Loon stond: prachtig uitzicht over de dieper liggende vallei.

Borgloon

Een pad daalt eerst en klimt dan sterk onder de St-Truidersteenweg onderdoor en verder langs een boomgaard tot bij het bekende doorkijkkerkje van Borgloon. “Reading between the lines” is de goedgekozen titel van het kunstwerk.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Hogerop beklaag ik me dat ik mijn wandelstokken vergeten ben; schaatsend over het slijk probeer ik me staande te houden naar het hoogste punt. Waar GR 128 afsplitst naar links, zie ik in de ochtendnevel de contouren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Tongeren aan de horizon.

Speelboomgaard

Mijn traject loopt evenwel rechtdoor een speelboomgaard in op de Bollenberg en kruist dan de Romeinse Kassei, een historische heerweg. Het mag duidelijk zijn dat we ons op Gallo-Romeins domein bevinden. Restanten van Romeinse wegen, villa’s, bouwwerken en mergelgroeven zijn talrijk in deze streek. Hier enkele foto’s van een eerdere wandeling:

Nu volgt een enig mooie passage langs het Magneebos en het Manshovenbos. Ooit passeerde ik door dit glooiende landschap in de gietende regen, toen ik de gele blokjeswandeling (Borgloon, 12km) volgde. Ik ben blij dat die nog bestaat en goed bewegwijzerd is want op mijn wandelblog is het een van de meest aangeklikte items.

Gele blokjeswandeling

Manshovenbos

Magneebos

Begijnenkruis

Voorbij de mooie kasteeldreef van kasteel Hex heb ik weer een prachtig uitzicht (zie beginfoto). Dan dient even de baan gevolgd tot bij de imposante vierkantshoeve Monnikenhof, slotgracht en huiskapel incluis.

Monnikenhof

Net voorbij de hoeve gaat het rechtsaf over wat op een oud treinspoortje lijkt; op een verhoogd talud loop je door een kaarsrecht tunneltje van struiken en bomen die mooi goud kleuren in de zon.

Fazanten alom

Tientallen fazanten vliegen verschrikt op; het zijn er zo veel dat ze enkel kunnen uitgezet zijn door jagers om ze af te knallen. Met één schot hagel strek je er zo vijf neer. Een verboden praktijk, zover ik weet.

Hoeve De Horne

St-Pieterskapel, Heurne

Via de baan Heks-Vechmaal kom ik uit aan een fietsknooppunt bij Herberg De Horne, helaas gesloten. In de wind vecht ik met mijn papieren wandelkaart die meteen op verschillende plaatsen scheurt. Zo zie ik dat ik nog even tot voorbij de Sint-Pieterskapel van Heurne moet, een romaanse kapel gebouwd op de plaats van een Romeinse villa. Wat verder staat de wandelboom die het hoofdtraject van de GR-Haspengouw begroet (richting Heers).

Deze slideshow vereist JavaScript.

Voor vandaag heb ik mijn meest zuidelijke punt bereikt en draai terug noordwaarts, met de zon en de wind in de rug nu. Landelijk gaat het verder naar de mergelgrotten van Vechmaal. De ‘kuilen van Vechmaal’ waren al gekend bij de Romeinen. De kalksteenblokken werden gebruikt voor de bouw van de basiliek van Tongeren en de Sint-Pieterskapel van voorheen. Nu zijn de grotten één van de belangrijkste overwinteringsplaatsen voor vleermuizen in West-Europa.

Holle wegen

Een schilderachtige holle weg leidt van de grotten tot op het plateau om dan een diepe voor in het landschap te snijden richting de Flikkenberg: ik kom niet bij van puur wandelgenot 🙂 Een houten afsluiting scheidt me af van een nat gebied terwijl een reiger wegwiekt op de wind. Bij een kapel aan de baan naar Widooie eet ik mijn boterhammetjes, iets of wat beschut tegen de wind. Terwijl 2 buizerds miauwend overwaaien, hangt een torenvalk biddend boven de velden.

Kasteel van Widooie

Nu volgt een bucolisch landschap naar het kasteel van Widooie. Dit is wellicht het allermooiste wat ik vandaag te zien krijg. Hier en daar behoorlijk modderig, dat wel: het is dan ook het brongebied van de Mombeek.

Brongebied van de Mombeek

In een grote boog gaat het door en rond Widooie heen. Het pad klimt hoog waardoor één en ander in zicht komt: de toren van Tongeren, een mijnterril nabij Luik en minstens één tumulus nabij Tongeren.

Tumulus

4 jagers met honden jagen zoeken vervaarlijk dicht bij de tuinen naar wild vooraleer ze, vriendelijk groetend, het open veld oversteken. Het pad draait even westelijk en kruist de drukke St-Truidersteenweg naar het Provinciaal Instituut voor Biotechniek. Aan de achterkant stoot ik opnieuw op GR 128 die ik naar rechts volg, richting Beukenberg. Deze lange hoge aarden wal, kunstmatig opgeworpen voor een aquaduct naar de stad Atuatica Tungrorum, hoofdplaats van de civitas der Tungri, is het grootste Romeinse bouwwerk van België! Het is een bijzonder aangename wandelplek met uitzicht o.a. op het kasteel van Betho in de diepte. Hij komt uit bij de Romeinse stadsomwalling van waar het niet meer ver is tot de bushalte.

Kasteel van Betho

Ik besluit evenwel om eerst even Ambiorix, leider van de Eburonen, gedag te gaan zeggen op het marktplein van Tongeren, rechtover de imposante Onze-Lieve-Vrouwebasiliek.

Op de hoek van het plein, in het Grand Café de Casque, overpeins ik de voorbije prachtwandeling. Voor deze tocht kan ik alleen maar hoofdletters gebruiken! Dan is het tijd om terug naar de bushalte te gaan voor de bus naar Borgloon.

Mijn Track               Mijn Foto-album