LAW De Wijers: Platwijers – Wijvenheide

Datum: wo 20 mei 2020
Dagstapper 1: Bolderberg//Herkenrode/Platwijers-Wijvenheide: 22,5 km
Wandelkaart LAW De Wijers, Wandelwissels 1/2
Startpunt: kerkplein Bolderberg
Wandeltijd: 10.30 – 15.20
Weer: zonnig en warm, 25°C
Stilte:  3/5 (achtergrondgeluid verkeer + F16s van Kleine Brogel)

Na een eerste dagtocht in november 2018 ga ik vandaag opnieuw op stap op LAW De Wijers. Door gebruik te maken van 3 inkortingen aan zogenoemde ‘wandelwissels’ kan je de LAW opdelen in 3 luswandelingen of dagstappers.

“De Wijers is een unieke streek in Vlaanderen met meer dan 1000 vijvers, in het hartje van de provincie Limburg, verspreid over de gemeenten Diepenbeek, Genk, Hasselt, Heusden-Zolder, Houthalen-Helchteren, Lummen en Zonhoven… Deze lange afstandswandeling gidst je 76 km lang dwars door De Wijers en toont je de streek in al haar facetten… Zonder dit vijvergebied als ‘kraamkamer’ zouden de roerdomp en de boomkikker in Vlaanderen al uitgestorven zijn… De eerste vijvers waren er al in de 13de eeuw. Onder invloed van de toenmalige kloosters (vooral de Abdij van Herkenrode) werd viskweek sterk gepromoot en zijn de vijvers in de loop van de eeuwen uitgebreid tot een complex van honderden aaneengesloten wijers. Dit waterrijke gebied is de thuis van heel wat zeldzame dier- en plantensoorten… en dat in het dichtstbevolkte stukje van Limburg.”

Regionaal Landschap Lage Kempen en Toerisme Limburg geven een stevige overzichtskaart uit en verzorgen de bewegwijzering op het terrein. Mijn kaart draagt helaas geen datum en blijkt vandaag verouderd maar dat weet ik nu nog niet. Het nieuwe traject steekt het Albertkanaal niet over en passeert dus niet meer langs de Abdij van Herkenrode maar volgt het jaagpad van het Albertkanaal richting Stokrooie (ook daar is het parcours gewijzigd), resp. richting Sint-Jansheide, naargelang van waar je komt. De piepkleine wegwijzertjes zijn aangebracht maar niet optimaal: gewoonlijk krijg je na een richtingswijziging onmiddellijk een bevestigend bordje; niet zo op het nieuwe traject. Het is dus goed uitkijken (of mijn track volgen uiteraard).

Op de sociale media heerste de voorbije weken zowat overal een hele polemiek rond wat in deze Coronatijden nu toegelaten is of niet. Sommige regels uit de lockdownfase beginnen stilaan absurd te lijken. Zo mag ik naar een dierenpark rijden (er wordt niet gezegd hoe ver) maar geen recreatieve daguitstap doen. Openbaar vervoer gebruiken vermoedelijk enkel ‘rond uw kot’. Gezond verstand gebruiken, zeggen velen; die beperkingen hebben vooral de bedoeling samenscholingen op toeristische plekken te verhinderen met alle gevolgen vandien voor social distancing. Ok, maar je wil een brave burger zijn en geen boete van €250 riskeren; dus opteer ik momenteel nog voor luswandelingen, ‘relatief’ kort bij huis.

Aan de kerk van Bolderberg (half uurtje rijden) is parking zat. Tijdens het klaarmaken heb ik een korte babbel met 2 ervaren wandelaars die voor vandaag een eigen traject uitgedokterd hebben. Als ze samen met mij de verkeerde richting kiezen, krijgen ze van hun smartphone een alarmsignaal dat ze de andere richting uit moeten. Ik was ze beter gevolgd tot het rondpunt waar je probleemloos de tekens van GR 5 kunt oppikken. Nu goed, mits een klein ommetje kom ik ook op het goeie spoor.

Natuurgebied Bolderberg

Ik volg GR 5 en de minuscule pijltjes van LAW De Wijers over een zandpad door de heide naar de top van de Bolderberg.

Boven word je meteen getrakteerd op een prachtig uitzicht over de vijvers van Terlaemen en even later passeer je de Kluis van Bolderberg:

Kluis van O.L.V. van Loreto

Het zanderige bospad roept geurherinneringen op aan zuiderse landen. Behalve het achtergrondgeraas van de E314 is het best stil en hoor je het lenteconcert van de bosvogels. Ik heb intussen GR 5 verlaten en passeer beneden een eerste vijver.

Hoewel zomerse temperaturen voorspeld zijn, is het in de bossen nog aangenaam wandelweer. De bospaden zijn misschien iets te rechttoe-rechtan naar mijn smaak en wanneer ik uitkom op de drukke verkeersader Beringen-Zonhoven, die je dan ook nog een heel eind moet volgen, stip ik meteen een eerste minpuntje aan op het traject. Uiteindelijk sla je rechtsaf terug een bosweg in, dan een smal paadje dat uitgeeft op een asfalten fietspad. Langs verkeersluwe en groene woonwijken bereik je het uiteindelijke vijvergebied.

Verkeersluwe en groene woonwijken

Vrij verrassend kom je achter een visvijver het indrukwekkende vijvergebied binnen. Dit is genieten puur. Kikkerconcerten, poserende reigers, libellen en heel veel water, smalle gras- en zandpaadjes, rietvelden en kleine bosjes. Infoborden geven uitleg over de actuele viskwekerijen en de tonnen karper die hier elk jaar bovengehaald worden. Nog steeds. Nu is karper niet meteen een geliefde eetvis op Belgische tafels; je verwacht deze vis eerder in Hongarije of Polen, met hete paprikasaus, dus misschien wordt hij wel uitgevoerd of aan sportvissersclubs verkocht.

Midden in het gebied ben ik wandelwissel 2 (opletten!) gepasseerd en ben ik de inkorting naar wandelwissel 1 gaan volgen. De kleur van de pijl is niet langer blauw maar kikkergroen.

Ik kom uit bij de spoorweg (opnieuw op GR 5) die ik een heel eind moet volgen langs de Grote Platwijer. Nauwelijks loop ik langs de recent herstelde oevers of ik jaag 2 wondermooie reeën op die er meteen vandoor gaan en me met hun blinkend witte ‘spiegels’ het nakijken geven. Geen kans op een foto maar wat een plaatje!!! De watervogels hebben de grote herstelwerken vergeven en opnieuw bezit genomen van hun vertrouwde vijver, ook al zijn de oevers nog kaal.

Bij wandelwissel 1 ligt verscholen op een schiereilandje een vogelkijkhut; ik ben halverwege en eet er mijn boterhammetjes terwijl de F16’s van Kleine Brogel hun paraatheid ten gehore geven. Rechtsaf is de boodschap als je niet naar Kiewit en Bokrijk wil doorlopen. Ik neem voorlopig afscheid van het aaneengesloten vijverlandschap.

Vogelkijkhut

Fijne waterranonkel

De tekens van GR 5 brengen me door een voortdurend groen landschap naar de brug over het Albertkanaal. Ik verwacht de brug te moeten oversteken naar de abdij van Herkenrode maar niets is minder waar. De LAW-wandeltekens sturen me naar het jaagpad langs het kanaal. Kilometers naar het westen zie ik de brug van Stokrooie – ’t is ni waar hé!!! Iemand moet dit traject langs het kanaal en tussen de laverende fietsers de moeite waard gevonden hebben…

Stokrooie

Onderweg naar de brug van Stokrooie verlaat ik het jaagpad om de eentonigheid te doorbreken en parallel langs een grote vijver te wandelen. Een grote kolonie kokmeeuwen heeft hier luidruchtig verzamelen geblazen. Het is ook verdomd heet op het asfalt en ik zal er – voor het eerst in mijn leven – rode uitslag op de onderbenen aan overhouden – ja, we worden oud…

Over jeuk gesproken, ik had heel wat muggen verwacht in het vijvergebied en mijn voorzorgen genomen maar dat is reuze meegevallen; geen last van gehad (wellicht door de extreme droogte). Intussen ben ik tegenover de kerk van Stokrooie (aan de overkant van het kanaal) een wegje naar rechts ingeslagen. Via een omweg kom ik uit op de drukke N729. Op een smal fietspad moet je deze naar rechts (niet naar de brug toe) voorzichtig volgen en je mag vooral het piepkleine bordje niet missen dat je een rustige zijstraat naar links instuurt.

Je maakt nu een hele lus terug naar het jaagpad – gelukkig niet te lang – om via een rustige groene laan opnieuw de N729 te bereiken. Bijna onmiddellijk terug een linkse lus (steeds op GR 5) die me over de Voortbeek naar de achterkant van Domein Bovy brengt. Aan dit schitterende vijvergebied heb ik geen herinneringen – ik passeerde hier nochtans op GR 5 – dus hier moet flink gewerkt zijn. Het gebied valt ook duidelijk in de smaak bij dagjestoeristen.

Via vlonderpaden krijg ik zicht op een grote vierkantshoeve in vakwerk:

daar aangekomen blijkt het dus om Domein Bovy te gaan. De hoeve werd gebouwd en eeuwenlang uitgebaat door de abdij van Averbode. De bijhorende horecazaak is nu helaas gesloten want het zou een mooie afsluiter geweest zijn.

Ik kom bij het buitenkomen van het domein inderdaad vrij vlug uit op het rondpunt in Bolderberg; de kerk is vlakbij. Einde van een al bij al – ondanks enkele minpuntjes – schitterende tocht door een uitzonderlijk wandelgebied.

Mijn Track  (AllTrails)                 Mijn Track (RouteYou)              Mijn Foto-album